Ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα της Ρόδου αποτελεί η περίφημη Κοιλάδα των Πεταλούδων. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βιότοπο που φιλοξενεί ένα πολύ σπάνιο είδος πεταλούδας, που το συναντά κανείς σε πολύ λίγα μέρη σε όλο τον κόσμο, με τις χαρακτηριστικές τέσσερις πορτοκαλί βούλες σε κάθε φτερό. Η πεταλούδα αυτή εμφανίζεται σε αυτό το μαγευτικό φυσικό πάρκο την περίοδο από τα μέσα Ιουνίου έως τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Η Κοιλάδα των Πεταλούδων είναι μια καταπράσινη κοιλάδα, που διασχίζεται από ένα μικρό ποτάμι, τον Πελεκάνο. Διαθέτει καλοσχηματισμένες λιμνούλες με νούφαρα, σκιερά μονοπάτια, ξύλινα γεφυράκια και μικρούς καταρράκτες. Κατά την επίσκεψη σας, θα παρατηρήσετε τις πεταλούδες να κοιμούνται στις σκιερές πλευρές των κορμών των δέντρων ή γύρω από τις ρίζες. Το θέαμα της αποικίας των πεταλούδων είναι μαγευτικό και αν οι πεταλούδες είναι ξύπνιες, σχηματίζουν ένα σύννεφο το οποίο είναι πολύ εντυπωσιακό, δεδομένου ότι αποκαλύπτει το πορτοκαλί χρώμα των φτερών τους.
Το συγκεκριμένο σπάνιο είδος πεταλούδας με τις χαρακτηριστικές τέσσερις πορτοκαλί βούλες σε κάθε φτερό, είναι το είδος Panaxia Quadripunctaria.
Οι πεταλούδες κοιμούνται για να μπορούν να διατηρήσουν την ενέργειά τους για το επερχόμενο ζευγάρωμα και τη μετανάστευσή τους. Γι’ αυτό το πάρκο έχει αυστηρούς κανόνες για τους επισκέπτες:η ησυχία και ο σεβασμός στο οικοσύστημα είναι επιβεβλημένα στοιχεία.Η ησυχία είναι σημαντική, καθώς περίεργοι ήχοι όπως σφυρίγματα, χειροκροτήματα ή φωνές, που τους αντιλαμβάνονται ως υπερήχους από νυχτερίδες,έχει ως αποτέλεσμα να νιώθουν απειλή και να προσπαθούν να ξεφύγουν. Έτσι πολλές πεθαίνουν από εξάντληση, σοκ ή συντριβή πάνω σε βράχους και δέντρα, με αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού τους.Πέρα όμως από τη μοναδικότητα της πανίδας, στην οποία δεσπόζει η συγκεκριμένη πεταλούδα, και η χλωρίδα του πάρκου είναι ξεχωριστή, καθώς εδώ απαντάται το δέντρο Liquidambar orientalis, γνωστό ως ζητιά, είδος που ευδοκιμεί σε λίγα σημεία της Ευρώπης.Η ρητίνη που εκκρίνουν τα συγκεκριμένα δέντρα καθώς και η ιδανική υγρασία του πάρκου λειτουργούν ελκυστικά για τις πεταλούδες, γι’ αυτό επιστρέφουν κάθε χρόνο στον βιότοπο.
